بیانیه گروهی از فعالان سیاسی ، فعالان مدنی ، مدافعان حقوق بشر، روزنامه نگاران کورد و حامیان آنان  :  

خطاب بە مبارزین حق طلب ایرانی !  

  دوشنبه ۱۰ ماه اکتبر ۲۰۱۲

کوردستان، سرزمینی کە صدها سال است بە رزم آوردگاهی میان دو جبهەی آزادیخواهی و سلطەطلبی تبدیل شدە است، دیر زمانیست کە ندای حق طلبی، آزادیخواهی و مبارزە برای کسب حقوق خود و دیگر ملل را سردادە است. تاریخ معاصر این سرزمین و آن بخش از آن کە قطعەایی شدە از موزایک فرش کشوری کە امروز ایرانش می خوانیم گواە حق طلبی و تظلم خواهی ملتی است کە بە درازای حیات سیاسی معاصر ایران حقوق اساسیش مورد اجحاف و ظلم مضاعف و چند گانە قرار گرفتە است. در مسیر مبارزە فرسایشی با دژخیمان و در راە نفی تمامیت خواهی مرکزنشینان چە بسیار سالها کە یک تنە و با تمام توان ایستادیم و برومندترین و رشیدترین فرزندانمان را فدای مبارزە در راە آزادی و البتە خدمت در راه بیداری وجدانهای خفتە کردەایم.

قدمت تحزب و مبارزە ارگانیک و تشکل یافتە و جامعەای پویا با دهها رادمرد و شیر زن مبارز در بند و در انتظار اجرای احکام سنگین و ظالمانە در خطەی کردستان، برآمدی از این تاریخ و گواهی بر این مدعا است.

اخیرا، پس از انتشار توافقنامەای ما بین دو حزب با سابقەی کردستانی، شاهد انتشار تعداد قابل توجهی از بیانات مکتوب و شفاهی، کە البتە برخی از آنها تا حد دشنامنامە تنزل یافتە بود، از جانب کسانی بودیم کە خود را مدافع یکپارچگی ایران میدانند. مدافعانی کە طریق خود را از مسیر نفی حقوق ابتدایی ملل تحت ستم ساکن در ایران می جویند. این فرافکنی‌ها و واکنش‌های بە دور از هر گونە تعقل سیاسی زمانی بیشتر ماهیت دیکتاتورمنشانە خود را نشان میدهد کە نە در این توافقنامە و نە در تاریخ سیاسی این دو حزب از بدو تشکیل تا کنون حتی یکبار نیز از تجزیە کردستان از ایران بحثی بە میان نیامدە است. آنچە این دو حزب در مفاد توافقنامە خود بە آن اشارە کردەاند جمع بندی است از حداقل خواستهای ملت کورد در ایران.

 بن بست سیاست گذاری قومی در ایران   

 February 26, 2012

شاهد علوی

همه حق دارند آزادانه و به طور کامل زبان مادری خویش را در تمام عرصه های زندگی به کار ببرند؛ این شعار بنیادی است که به روز سوم اسفند برابر با بیست و یکم فوریه که از ده سال پیش توسط یونسکو روز جهان زبان مادری نام گرفته است معنا می دهد. معنایی که از جمله بخش قابل توجهی از اقلیتهای قومی در ایران در پی تحقق آن هستند.

ایران کشوری است با تنوع قومی بسیارکه زبانهای فارسی، ترکی، کردی، عربی و بلوچی از جمله زبانهای مادری مردمان آن است. به جز زبان رسمی فارسی سایر زبانها اگرچه زبان مادری بیش از نیمی از ایرانیان است در پرتو سیاست گذاریهای منفی قومی نظام سیاسی حاکم به حاشیه انکار و فراموشی رانده شده و به نوبه خود به چالشهای هویتی برای اقلیتهای قومی ایران دامن زده و همگرایی و تفاهم ملی را نیز با دشواری مواجه کرده است. در این یادداشت به بهانه روز جهانی زبان مادری سیاستهای زبانی جمهوری اسلامی واکاوی و نقد می شود. مدعی این یادداشت این است که بر خلاف اصول مندرج در اعلامیه های حقوق بشر، کنوانسیون های بین الملی مرتبط و حتی قانون اساسی ایران، سیاستهای قومی جمهوری اسلامی با هدف حذف زبانهای اقلیت و یکپارچه سازی هویتی و همسان سازی فرهنگی طراحی شده اند. 

رويا حكاكيان در مصاحبه با صداى كردهاى مقيم امريكا براى آزادى ، صلح و دموكراسى:

دوشنبه ٢ ژانويه ٢٠١٢

آزاد مراديان

خانم رويا حكاكيان، شاعر،  روزنامه نگار، نويسنده و مدافع حقوق بشر مقيم امريكا، كه آخرين كتاب ايشان ' قاتلان قصر فيروزه" در سال ٢٠١١ به يكى از ده كتاب پرفروش سال امريكا رسيد،سال پر مشغله اى را بشت سر گذاشتند. ايشان در طى سفرهاى متعدد خود به شهرهاى مختلف امريكا، مصاحبه هاى مختلف با رسانه هاى مطرح امريكائى و بين المللي، در طى سخنرانيهايشان در مراكز علمى، دانشگاهى و تحقيقاتى ضمن بحث در مورد آخرين كتابشان، تاريخ معاصر ايران در سالهاى بعد از انقلاب اسلامى را نيز مرور نمودند. خانم حكاكيان كه خود از بنيانگزاران مركز اسناد حقوق بشر ايران وعضو هيئت مديره سازمان  پناهنده گان بين الملى مي باشد چه بعنوان يك روزنامه نگار، چه بعنوان يك فعال و مدافع حقوق بشر نقش بسزائى در اطلاع رسانى از شرايط ايران بعد از انقلاب اسلامى به جامعه بين الملل داشته است.

كتاب قاتلان قصر فيروزه  كه به زبان انگليسى و با نثر ادبى و كاملا استثنائى خانم حكاكيان كه از تسلط و تخصص ايشان به ادبيات، شعر، تاريخ، روانشناسى ، سياست و حقوق بشر نشات مي گيرد توسط شركت گروو پرس به چاپ رسيده و اكنون در بيشتر كتابفروشيهاى مطرح بين المللى و در سايت آمازون به فروش مي رسد. 

تداركات جامعه مدني براي دفاع ضدكودتا

دو شنبه 10 اوت 2009

شبكه سبز:ترجمه‌ي تحت‌الفظي عبارت فرانسوي «كودتا» مي‌شود: «ضربه‌ي دولت»‌. اما به هر نوع تصاحب و غصب غيرقانوني دستگاه دولت توسط يك گروه مسلح كودتا مي‌گويند.

رساله‌ي «ضدكو» يا «ضدضربه»، نوشته‌ي جين شارپ و بروس جينكيز، تجربه‌هاي ملت‌هاي مختلف در برابر كودتاها را بررسي كرده است. تأكيد رساله بر اين است كه مردم و مؤسسات آنان چگونه مي‌توانند و بايد طي همان رروزهاي اول با مقاومت خود كودتا را شكست بدهند و دستگاه دولت را در اختيار گروه منتخب خودشان بگذارند. اما اگر ملت نتواند در كوتاه مدت كودتا را درهم بشكند، ديكتاتوري حاكم مي‌شود،‌ و استراتژي مقاومت در برابر كودتا به استراتژي مبارزه‌ي بي‌خشونت عليه ديكتاتوري تغيير مي‌يابد.

رساله‌ي جذاب «ضدكو» چند پيوست دارد كه ترجمه‌ي يكي از آن‌ها با عنوان «تداركات جامعه مدني براي دفاع ضدكودتا» در ادامه تقديم مي‌شود.

در اين پيوست نقش و وظيفه‌ي «رسانه» ،‌«سازمان‌هاي سياسي»، «مؤسسات مذهبي»‌ و «گروه‌ها و مؤسسات تخصصي» در برابر كودتا بررسي و تشريح شده است.