٢٩ ژانويه ٢٠١٥

 قمرى رستم پور-امريكا

امشب،

مادر "جیلان اوزلپ" از جنگ برگشته.

امشب،

صفیرلوله تفنگش ، نی می نوازد،

امشب،

برای خواب شیرین "ئه وین" ،لالای می خواند.

امشب،

او دستش بر ماشه تفنگ نیست!

امشب،

"به شانگ" و "ئارین" و "ئاکو"،

آرام در آغوش گرمش آرمیده اند.  

امشب،

وزش پرچم پیروزی،

بر فراز کوبانی قد علم نموده،

غرش خشمگین توپ و تفنگ و خمپاره را بی اثر نموده.

امشب،

نسیم عطر آگین مادارنه،

از تمامی کوههای کوبانی وزیدن گرفته.

امشب،

مادر "جیلان"،

بستر آرامی برای کهنسال و کودک و معلول پهن نموده.

تأملی بر نشست اپوزيسيون ُ کردی با رژيم ايران

آلمان، ژانويه ی ٢٠، ٢٠١٥

 ناصر ايرانپور

در هفته ها و ماههای اخير رسانه ای شدن نشست هيئت سياسی حزب دمکرات کردستان با دولت ايران بحثهايی برانگيخته است: برخی آن را  'واقع بينی" و برخی ديگرزيانبخش توصيف نموده اند. ذيلا تلاش می شود ملاحظات شخصی راقم اين سطور با علاقمندان درميان گذاشته شود. از نظر وی نه ضرورت، بلکه امکان مصالحه با رژيم به دليل سرشت و رويکرد تاکنونی آن منتفی است، لذا سرمايه گذاری مفرط روی آن و تأکيد تورم وار رسانه ای آن سودمند نيست.

١. رئوس کلی، اصول راهبردی و کارپايه ی سياسی احزاب کردستانی در برنام هه ای آنها مدون شد ه اند. غالب اين احزاب در تلاش استقرار يک نظام دمکراتيک فدرال و تحقق خواسته های مردم کردستان مبنی بر ايجاد يک حکومت منطقه ای کردستان درچهارچوب آن و مشارکت سازمانيافته و جمعی در حاکميت مرکزی می باشند. حتی کومله ی حزب کمونيست ايران با برنامه ی خود برای حاکميت مردمی در کردستان' و حزب حيات آزاد کردستان (پزاک) با 'کنفدراليسم دمکراتيک' خود مخالفت اصولی با آن ندارند، هرچند ترجيح بند آنها عين اين نظام (فدراليسم) نباشد. چنين به نظر می رسد که از اين اصل و مطالبه ی تاريخی عدول نخواهد شد. اين از نظر من نيز درست است، چه که به دلايل عديده تنها چنين مکانيسمی در ايران متضمن حقوق ملی و جمعی ُ کرد خواهدبود.

٢. بر کسی پوشيده نيست که ماهيت ضدمکراتيک حکومت اسلامی ايران به لحاظ ساختاری با روی کارآمدن آقای روحانی کوچکترين تغييری نکرده است؛ نه خود چنين ادعايی کرده و نه عملکردها و سياستهای آن اين را بدست می دهند، طوريکه اين رژيم همچنان مانع اصلی استقرار دمکراسی و فدراليسم در ايران می باشد. اساسًا اين رژيم متمرکز و بناشده بر استبداد سياسی و مضافا فاشيسم مذهبی، قومی و جنسيتی ظرفيت پذيرش مطالبات دمکراتيک بنيادی و ساختاری را ندارد. لاجرم بايد يا به شيو ه ای مسالمت آميز برکنار و يا بطور قهرآميز به زير کشيده شود.