همان گونه که آگاهید مردم کرد چه در هزاران سال پیش و چه در سده گذشته و چه در دهه‌های اخیر از حق حیات و موجودیت خود دفاع کرده، برای وحدت ملی ـ قومی خویش مبارزه کرده و امروز نیز برای صیانت از هویت فرهنگی و زبانی خویش تلاش می‌کنند. این مردم با زنان و مردانش در پاسداری از ارزش‌های ملی، فرهنگی، زبانی، مذهبی، انسانی و تاریخی قوم خویش و جامعه‌ای که بدان تعلق دارند متحمل رنج‌ها، آزارها، آوارگی‌ها، آسیب‌ها و صدمات فراوانی گردیده‌اند.

همان گونه که مطلعید، سرزمین به هم پیوسته مردم کرد در چند سده گذشته بر مبنای منافع استعمارگران تقسیم شد و امروز تنها یک چهارم از جمعیت 35 میلیون نفری و سرزمین چهارصد هزار کیلومتری محل سکونت‌شان در چارچوب مرزهای ایران باقی مانده است. مردم کردستان ایران که امروز در استان‌های ایلام، کرمانشاه، کردستان، آذربایجان غربی و بخش‌هایی از استان‌های همدان و لرستان در غرب کشور، استان خراسان شمالی و بخش‌هایی از شمال خراسان رضوی در شرق ایران زندگی می‌کنند نه تنها از حقوق ملی، فرهنگی و زبانی خود محرومند و از هیچ‌گونه حقوق سیاسی و حمایت رسمی، حقوقی و قانونی برخوردار نمی‌باشند، بلکه به عنوان مردمی به حاشیه رانده شده از حق مشارکت در اداره امور سیاسی، تصمیم گیری، اجرایی، قانون‌گذاری و اداری و قضایی کنار گذاشته شده‌اند. این مردم که به نسبت جمعیت‌شان از قدرت و ثروت و منابع و بودجه و امکانات بهره‌مند نیستند و با عدم امکان برخورداری عادلانه از حق رشد و توسعه و پیشرفت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیستی عقب نگه داشته شده‌اند، با انواع ستم‌ها و تبعیض‌های حقوقی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز مواجه می‌باشند.

انکار واقعیت وجودی موجودیت و هویت ملی و فرهنگی و تاریخی مردم کرد به عنوان یک ملیت و نفی و پایمالی حقوق سیاسی و فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی برگرفته از وجدان حقوقی بشر این جامعه که از حقوق اساسی جوامع انسانی است، صدمات روحی و روانی و فیزیکی فراوانی به آحاد مردم کرد وارد آورده و این ملت را به رنج دیده‌ترین مردم منطقه تبدیل نموده است.

آزاد ساختن مردم کرد از رنج و تبعیض و ستم و رسمیت بخشیدن به موجودیت و هویت ملی ـ قومی و فرهنگی و زبانی این مردم و فراهم آوردن امکان برخورداری از حق تعیین سرنوشت که از حقوق سیاسی و اساسی آن‌ها و به عنوان حقوقی جداناپذیر از حقوق بشر از وظایف دولت است و دولتی را به عنوان دولت طرف میثاق‌های بین‌المللی حقوق بشر، حقوق مدنی و سیاسی و حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی که بر حق تعیین سرنوشت و حق خودمختاری خلق‌ها و ملت‌ها تأکید دارند، مکلف گردیده به این‌که تحقق خودمختاری اقوام و ملل را تسهیل و احترام به این حق را طبق منشور ملل متحد رعایت کند.

سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان از جنابعالی به عنوان عالی‌ترین مرجع و مقام جمهوری اسلامی ایران که هم‌اینک در آستانه عزیمت به استان کردستان هستید، درخواست می‌نماید تا با توجه به مراتب فوق و با عنایت به مسئولیت‌های قانونی، اخلاقی و وجدان حقوقی و انسانی جنابعالی و توجه به خواسته‌های ذیل تمهیداتی اساسی برای پایان بخشی به رنج و آلام و بی‌حقوقی مردم کردستان اندیشیده شود:

1ـ به سیاست «در حاشیه قرار دادن اجباری مردم کرد» و رفتارهای تبعیض آمیز حقوقی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی علیه این مردم پایان داده شود.

2ـ با اعلام عفو عمومی در کردستان و آزاد نمودن زندانیان سیاسی ـ وجدانی و دعوت از افراد و گروه‌های مخالف کرد برای بازگشت به موطن خود، صلح و آشتی و آرامش در مناطق کردنشین برقرار گردد.

3ـ به موجودیت و هویت ملی ـ قومی و فرهنگی و زبانی ملیت کرد در ایران رسمیت قانونی داده شده و اداره امور محلی و منطقه‌ای شامل امور سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی منطقه به مردم کرد واگذار شود.

4ـ برای جبران توسعه نیافتگی اقتصادی، عمرانی، صنعتی و عقب ماندگی مناطق کردنشین تمهیدات ضرور در نظر گرفته شده و سهم مشارکت مردم کرد نیز نسبت به جمعیت‌شان در اداره امور کشور و دولت مرکزی تضمین و تأمین گردد.

سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان

21 اردیبهشت 1388 ـ 11 مه 2009